Zaburzenia uczenia się a nauka języków obcych

Definicja trudności w uczeniu się mówi, że za takie uważamy specjalne zaburzenia rozwojowe zdolności szkolnych, w których normalne rodzaje zdolności uczenia się są zaburzone we wczesnych fazach rozwoju psycho-emocjonalnego. Według Amerykańskiego Towarzystwa Psychiatrycznego do zaburzeń uczenia się zalicza się:

1. Zaburzenia czytania (dysleksja)

2. Zaburzenia matematyczne (dyskalkulia)

3. Zaburzenia wypowiedzi pisemnej (dysortografia)

4. Zaburzenia uczenia się nieokreślone inaczej (zaburzenia, które nie spełniają kryteriów konkretnej kategorii)

Każdy zainteresowany teoretycznym badaniem tematu tych zaburzeń może znaleźć bogatą literaturę, zarówno drukowaną, jak i elektroniczną, zawierającą teorie mające na celu wyjaśnienie natury każdej z trudności.

Dysleksja w różnych systemach językowych:

Uczniowie z trudnościami w uczeniu się języków obcych napotykają problemy głównie w nauce kodu fonologicznego języka, gdy nie ma pełnej zgodności między dźwiękami/fonemami a literami. Występują również trudności w czytaniu ze zrozumieniem, zrozumieniu i składni pisma, ortografii, nauce słownictwa i wypowiedzi ustnej.

Język angielski jest uważany za fonologicznie nieprzejrzysty z powodu niepełnej korespondencji fonologicznej. Brak spójności korespondencji fonemowo-graficznej w języku angielskim jest bardziej widoczny w zakresie samogłosek. Skutkiem większego stopnia nieprzejrzystości jest większa liczba błędów w przetwarzaniu fonologicznym, a w konsekwencji większe problemy z czytaniem.

Mimo że język angielski jest drugim najczęściej używanym językiem obcym w Europie, wydaje się być jednym z najtrudniejszych do opanowania dla osób z zaburzeniami językowymi. Dzieje się tak dlatego, że większość z nich ma deficyty w przetwarzaniu fonologicznym i trudności w prawidłowym stosowaniu kojarzenia graficzno-fonetycznego. W związku z tym nieprzejrzystość fonologiczna języka angielskiego nie ułatwia jego nauki. Osoby z zaburzeniami czytania wolałyby wybrać język włoski, hiszpański lub fiński, który charakteryzuje się spójnością fonologiczną.

Na pewno jednak osoby z zaburzeniami językowymi mogą nauczyć się języka obcego. Warunkiem jest brak pośpiechu i presji, aby to osiągnąć. Zarówno rodzice jak i nauczyciele muszą być wyrozumiali i świadomi specyfiki oraz dostępnych programów nauki języków obcych.

W iED realizujemy projekt Erasmus+ "IRENE: Increase the empoweRment of adults and migrants with spEcific learNing disordErs", którego celem jest wsparcie i pomoc osobom dorosłym w procesie uczenia się i przyswajania języka obcego poprzez wykorzystanie wirtualnej rzeczywistości i technologii interaktywnej.

Dowiedz się więcej na http://naturalnieskuteczni.pl/.